Onrust op Lesbos

foto: Tessa Kraan

02 Maart 2020

Ik zou woensdag naar Lesbos vertrekken, of dat nog steeds doorgaat is nu de vraag. Vanmiddag plaatste Stichting Bootvluchtelingen het volgende bericht op hun facebook site:

ONRUST | Update over onze veiligheid op Lesbos De onrust op Lesbos heeft dit weekend weer een nieuw hoogtepunt bereikt. Hierbij geven wij jullie een update over de laatste gebeurtenissen en de veiligheid van onze teams. Na spanningen en wegblokkades in Mytilini, besloten onze coördinatoren zondagmiddag te gaan helpen om de kliniek te evacueren. Hierbij zijn zij op weg naar huis vanuit Moria klemgereden en is met grof geweld op hun auto’s ingeslagen. Onze coördinatoren beleefden zeer angstige uren, ook omdat zij hun huizen niet meer konden bereiken. Zij hebben de nacht noodgedwongen elders doorgebracht. Ook andere hulpverleners zijn bij kamp Moria aangevallen. Inmiddels zijn al onze coördinatoren in veiligheid gebracht. Ook al onze vrijwilligers zijn veilig. De sfeer in Mytilini is grimmig. Een groep agressieve mensen heeft zich op het eiland georganiseerd. Hulpverleners, met name uit het buitenland, lijken het mikpunt. Er wordt gericht gezocht naar plekken waar NGO’s en vrijwilligers zich bevinden. Ook boten met migranten die op Lesbos aankomen, worden de afgelopen dagen belaagd. Zo worden net aangekomen mensen teruggeduwd de zee op, en worden bussen met nieuwkomers belaagd op weg naar Moria. De politie op Lesbos is overbelast en onderbemand. Omdat er een kleine politiemacht is, is het gemakkelijk voor deze groep extremistische burgers om het heft in eigen handen te nemen. Wij staan in contact met de Nederlandse ambassade en met de ambassades van onze internationale vrijwilligers. Onze nieuwe vrijwilligers die morgen zouden aankomen, adviseren we om voorlopig niet naar Lesbos te reizen. Onze medische en psychosociale activiteiten in kamp Moria zullen voorlopig niet doorgaan omdat het voor onze hulpverleners niet veilig is. Vandaag overleggen wij met ons team wat onze vervolgstappen zijn. We zijn blij dat onze medewerkers veilig zijn, maar veroordelen het dat het geweld zich nu tegen hulpverleners heeft gekeerd en dat ons werk onder deze omstandigheden stil is komen liggen. De mensen in Moria zijn verre van veilig en nu wij ons werk niet kunnen uitvoeren krijgen zij niet de zorg die zij nodig hebben. De spanning onder de lokale bevolking is zeer te begrijpen, maar geweld is nooit de oplossing (Stichting Bootvluchtelingen, 2020).

Morgen middag vindt er een overleg plaats waarbij ook wordt gekeken naar de beslissing die het Ministerie van Buitenlandse Zaken zal nemen; wordt er een code oranje uitgeroepen voor Lesbos dan mogen vrijwilligers niet langer naar Lesbs, doen ze dit wel dan zijn ze niet verzekerd.

Morgen middag hoor ik dus of ik woensdag ochtend kan vliegen. Het roept dubbele gevoelens bij mij op. Aan de ene kant vind ik het verschrikkelijk wat daar gebeurd en mag ik van geluk spreken dat ik er nog niet ben. Aan de andere kant wil ik zo graag helpen en is deze hulp nu meer dan ooit nodig.